Hoe je cosmetica etiketten leest en begrijpt...
We gebruiken elke dag huidverzorging. Hoe ontspannend de producten ook zijn, het is belangrijk om aandacht te
besteden aan wat er daadwerkelijk aan ingrediënten in je potje dagcrème zitten. Sommige cosmetica producten kunnen
meer chemicaliën bevatten dan andere, wat op de lange termijn schadelijk kan zijn voor je huid.
Als gevolg hiervan wenden meer mensen zich tot natuurlijke huidverzorging en make-up. Hoewel biologische producten
worden gezien als een veiliger en schoner alternatief, is het nog steeds noodzakelijk om naar de volledige lijst met
ingrediënten en de formule claims te kijken. De ingrediëntenlijst van een product zal verschillende Latijnse woorden
bevatten. Maar voordat je de Latijnse namen en hun doel vertaalt, moet je eerst weten wat INCI is, voordat je het begrijpt.
De ingrediënten moeten vermeld worden met hun INCI-namen (International Nomenclature Cosmetic Ingredients).
Dit gestandaardiseerde systeem is ontwikkeld door de Europese en Amerikaanse cosmetica-industrie en is belangrijk,
omdat sommige ingrediënten meerdere namen hebben (chemische naam, merknaam of handelsnaam).
Het INCI-systeem is handig wanneer je allergisch bent voor een bepaald ingrediënt, omdat dit voldoende duidelijkheid
schept over of een product wel of niet geschikt is voor jou. De ingrediënten worden opgesomd in volgorde van afnemend
gewicht. Het ingrediënt dat het grootste bestanddeel vormt staat bovenaan, vaak is dit ‘aqua’ (water).
Komen ingrediënten minder dan 1% voor, dan worden ze in willekeurige volgorde vernoemd, onderin de lijst.
Het vinden van de geschikte huidverzorgingsproducten is geen gemakkelijke taak. Het kan weken duren om
huidverzorgingsproducten te testen en observeren om ze echt te beoordelen. De meeste producten laten pas na
maanden zichtbare resultaten zien, en de gevolgen van slecht gekozen huidverzorging kunnen ernstig en moeilijk te
verhelpen zijn. Een eenvoudige manier om het proces van het vinden van de juiste reinigers, toners, serums en crèmes
gemakkelijker te maken, is door te weten hoe je productlabels en ingrediëntenlijsten moet lezen. Op dezelfde manier dat
we beter voor ons lichaam kunnen zorgen door de ingrediënten in ons voedsel te inspecteren, kan het vertrouwd raken
met de inhoud van je cosmetica producten een wereld van verschil maken als het gaat om de staat van je huid.
Volg deze handige gids bij het onderzoeken van de ingrediënten van je huidverzorgingsproducten, zodat je precies weet
hoe je het etiket en de formule van de verzorgingsproducten die je op het oog hebt, moet beoordelen.
Let op de volgorde waarin de ingrediënten vermeld staan.
De formule van huidverzorgingsproducten vermeldt ingrediënten van hoogste naar laagste concentratie, wat betekent
dat de eerste paar items op de lijst zijn wat je het meeste binnenkrijgt bij elke toepassing en doorgaans het meest
merkbare effect op jouw huid hebben. Daarom vermelden de meeste producten water als eerste ingrediënt: veel
reinigers, toners en serums zijn op waterbasis en water is een universeel oplosmiddel dat in staat is om een breed scala
aan stoffen op te lossen. De volgorde van ingrediënten is vooral belangrijk om op te letten als je een product koopt dat
specifiek een bepaalde chemische stof of voedingsstof bevat. Je ziet bijvoorbeeld een toner die opschept over een
populair ingrediënt zoals niacinamide op de verpakking, maar bij nadere inspectie blijkt dat niacinamide vrij laag op de
ingrediëntenlijst staat, wat betekent dat u er geen hoge concentratie van binnenkrijgt.
Dit betekent niet per se dat ingrediënten verderop op de lijst er niet toe doen. Sommige ingrediënten zijn bedoeld om in
kleine concentraties te worden geformuleerd en kunnen effectiever zijn in kleine doses, vooral als het gaat om krachtige
vitamines of chemische exfolianten zoals retinol of salicylzuur. Het kennen van de volgorde van een
huidverzorgingsformule is ook belangrijk bij het controleren op mogelijke irriterende stoffen. Als je bijvoorbeeld uit
ervaring weet dat jouw huid alleen vitamine C in een lage concentratie kan verwerken, dan kan het gunstig zijn om het
lager op de ingrediëntenlijst van een product te zien staan.
Maak jezelf vertrouwd met elk ingrediënt
Er is een mythe in huidverzorging dat je op je hoede moet zijn voor ingrediënten in producten die je niet op het eerste
gezicht kunt lezen of begrijpen - denk aan stoffen met lange, wetenschappelijke namen - maar dat is gewoon niet het
geval. Omgekeerd kunnen ingrediënten met eenvoudigere namen - meestal "natuurlijke" ingrediënten afkomstig van
planten - schadelijk zijn voor de huid, zelfs als ze ons bekend voorkomen. Met dat in gedachten, raden we je aan om echt
de tijd te nemen om elk ingrediënt in de formule van je product door te nemen, of in ieder geval de bovenste stoffen of de
stoffen waar je bijzonder nieuwsgierig naar bent.
Nu is er een eindeloze verscheidenheid aan ingrediënten en ik kan ze hier niet allemaal voor je opnoemen.
In plaats daarvan raad ik je aan het ingrediënten abc blog te bekijken of google de INCI- namen op het product.
Je zult merken dat veel van de ingrediënten die in een formule worden vermeld, niet bedoeld zijn om jouw huid te
bevoordelen - sommige kunnen conserveringsmiddelen zijn, andere zijn textuur-verbeteraars, enz - dus wees niet
bang om je te concentreren op de ingrediënten die het meest relevant zijn voor jouw voorkeuren, of dat nu actieve stoffen
mogelijke irriterende stoffen of ingrediënten zijn die de claims van een product onderbouwen.
Houd in gedachten dat de manier waarop je huid reageert op bepaalde ingrediënten voor iedereen anders is, hoewel
onderzoek je kan helpen de best mogelijke beslissing te nemen, zal de uiteindelijke test altijd liggen in de toepassing en
observatie. En als al het andere faalt, raadpleeg dan een professional!
Weet wat je nodig hebt voor jouw huid
Dit zou een no-brainer moeten zijn, maar een van de beste manieren om de mogelijke effecten van ingrediënten op je
huid te beoordelen, is door je huidtype te kennen en (op basis van eerdere ervaringen) te observeren waar het mee
overeenkomt. Bepaal meteen wat je nodig hebt: als je een vette huid hebt, moet je misschien op zoek naar producten en
ingrediënten die helpen bij het reguleren van talg en hydrateren zonder overdreven vettig te zijn. Als je een droge huid
hebt, heb je misschien zware verzachtende middelen en voedende ceramiden nodig. Als je bekend bent met je huidtype
en je voorkeuren, kun je veel sneller door de ingrediënten op de lijst filteren. Als je bijvoorbeeld weet dat je gevoelig bent
voor parfum en geurcomponenten, kun je meteen beoordelen wanneer een product niet geschikt voor je is. Als je
chronische acne hebt en je weet dat sterk hydraterende ingrediënten zoals hyaluronzuur niet geschikt voor je zijn, weet je
meteen dat je het moet vermijden. Hoe meer tijd je besteedt aan het leren kennen van zowel je huid als je
huidverzorgingsproducten, hoe beter je wordt in het beoordelen of bepaalde ingrediënten of cosmetica producten
geschikt voor je zijn.
Laat je niet misleiden door mooie termen
Vaak, wanneer je een huidverzorgingsproduct uit het schap pakt, zie je op de verpakking allerlei mooie termen en
opvallende claims staan, zoals 'hypoallergeen', 'niet-comedogeen', 'klinisch getest' of 'anti-aging'. Houd er altijd rekening
mee dat er bijna geen manier is om claims te kwantificeren met data en dat er geen regel is die merken ervan weerhoudt
om ze naar believen te gebruiken. Nu hebben we niet de indruk dat huidverzorgingsmerken je opzettelijk kwaad willen
doen, maar bedenk dat het bewijs in de ingrediëntenlijst zit. 'Hypoallergeen' is bijvoorbeeld geen kwantificeerbare term,
maar als je op zoek bent naar een product dat je huid niet irriteert, kijk dan in plaats daarvan of het vrij is van ingrediënten
waarvan bekend is dat ze sensibiliserend zijn en gebruikmaakt van ingrediënten waarvan bewezen is dat ze veilig en
effectief zijn voor een gevoelige huid. Vergeet niet, ingrediënten liegen niet...
Herken de symbolen.
Zoek naar een kleine illustratie in de vorm van een pot op uw producten. Dit symbool wordt een PAO genoemd, oftewel
een periode na opening. Er staat een nummer in afgedrukt, meestal 6M, 12M of 24M. Dit nummer laat je weten hoeveel
maanden je het product kunt gebruiken (na opening) voordat je ze moet vervangen. Producten gebruiken die over de
houdbaarheidsdatum zijn, kan schadelijk zijn voor je huid en irriterende stoffen in je routine introduceren. Weten hoe lang
een product meegaat, kan je ook helpen beoordelen of een aankoop de moeite waard is. Stel je voor dat je een
vochtinbrengende crème wilt kopen die in een grote pot zit, met de gedachte _ "dan doe ik er lekker lang mee" _
_ "Hoe groter hoe goedkoper" en de gedachte niet steeds weer een nieuwe potje te kopen? kun je bedrogen uitkomen.
Als de houdbaarheidsdatum al over een paar maanden is, lang voordat je de inhoud op hebt, is het misschien geen
verstandige aankoop. Zoek ook naar andere opvallende symbolen, zoals het konijntje dat aangeeft dat het product
diervriendelijk is (voor het geval dat een persoonlijke zorg is), een mobius die aangeeft of de verpakking gerecycled kan
worden of een brandsymbool dat ontvlambaarheid aangeeft.
Wat kun je doen als de ingrediëntenlijst niet beschikbaar is.
Als je de ingrediënten of formule van een verzorgingsproduct niet op de fles of verpakking kunt vinden, zoek het dan
online op en zorg ervoor dat je verwijst naar de officiële website van het merk. Als een officiële formule nergens te vinden
is, beschouw dat dan als een waarschuwingssignaal. Het is veiliger om iets te gebruiken dat een volledige lijst met
ingrediënten biedt. Dit kan een uitdaging zijn als je producten koopt die in verschillende landen zijn gemaakt, zoals bijv.
Koreaanse huidverzorging, dus probeer betrouwbare vertalingen te vinden of raadpleeg een professional die mogelijk
toegang heeft tot meer informatie.
Laat je niet misleiden door een productnaam of -beschrijving – leer cosmetica labels kennen en begrijpen!
Dat is de enige manier om echt te weten wat er in de producten zit die je gebruikt en hoe veilig ze werkelijk zijn.
Veel cosmetische producten lijken interessant en aantrekkelijk, maar dat betekent niet dat ze allemaal zo efficiënt en
veilig zijn als je misschien denkt. Veel producten bevatten ingrediënten die je misschien liever vermijdt, ingrediënten die
sensibiliserend en irriterend kunnen zijn, of ingrediënten die zelfs schadelijk kunnen zijn. Een mooie verpakking en
slimme teksten op de etiketten kunnen je doen geloven dat het product iets anders is dan het in werkelijkheid is.
Zo gebruiken veel bedrijven een productnaam of etiket om ingrediënten te benadrukken die slechts in kleine
hoeveelheden aanwezig zijn. In werkelijkheid zijn de hoeveelheden niet groot genoeg om effect te hebben, maar op het
etiket klinken ze wel heel aantrekkelijk.
Andere bedrijven gebruiken woorden als 'natuurlijk' of 'biologisch' om de indruk te wekken dat het product volledig is
gemaakt van natuurlijke of biologische ingrediënten, terwijl dat niet het geval is.
Om echt te weten wat er wel en niet in uw product zit, moet je het hele etiket lezen en niet alleen vertrouwen op een
aantrekkelijke naam. Weet je niet hoe? Ik ga je helpen...
Wat hoort er op een cosmetica etiket te staan?
Cosmeticalabels zien er vaak verschillend uit, maar bij nadere inspectie bevatten ze vergelijkbare informatie.
Veel van deze informatie is een wettelijke vereiste. Enkele veelvoorkomende informatie die je zult vinden:
- merknaam en productnaam
- producttype/doel en beschrijving
- ingrediëntenlijst
- symbolen
- het productgewicht of -volume (netto-inhoud)
- gebruiks-/opslaginstructies
- contactgegevens van de fabrikant.
Merknaam - Productnaam - Functie & Claim
Elk product moet op de eerste plaats een naam hebben, dat duidelijk op de verpakking staat vermeld. Daarbij moet ook
de functie van het product (dagcrème, bodylotion, etc.) omschreven worden, behalve wanneer deze duidelijk is op basis
van de verpakking of de productnaam. Dan kan op het product ook nog een ‘claim’ staan. Dit is specifieke informatie over
de werking of de kenmerken, zoals ‘Voor de gevoelige huid’, ‘Voor gespleten punten’ of ‘100% biologisch’. Het doel hiervan
is om het product te onderscheiden van andere producten. Cosmetische claims horen wel goed onderbouwd en
controleerbaar te zijn in de productinformatie, anders zijn ze niet toegestaan.
Ingrediëntenlijst
De ingrediënten moeten vermeld worden met hun INCI-namen (International Nomenclature Cosmetic Ingredients). Dit
gestandaardiseerde systeem is ontwikkeld door de Europese en Amerikaanse cosmetica-industrie en is belangrijk, omdat
sommige ingrediënten meerdere namen hebben (chemische naam, merknaam of handelsnaam). Het INCI-systeem is
handig wanneer je allergisch bent voor een bepaald ingrediënt, omdat dit voldoende duidelijkheid schept over of een
product wel of niet geschikt is voor jou. De ingrediënten worden opgesomd in volgorde van afnemend gewicht. Het
ingrediënt dat het grootste bestanddeel vormt staat bovenaan, vaak is dit ‘aqua’ (water). Komen ingrediënten minder dan
1% voor, dan worden ze in willekeurige volgorde vernoemd, onderin de lijst.
Nano-deeltjes en kleurstoffen
Wanneer bijvoorbeeld een make-up product in meerdere kleuren gelanceerd wordt, dan hoeft niet elke kleur apart op het
etiket vermeld te worden. Alle kleuren mogen in één ingrediëntendeclaratie genoemd worden; ‘Kan… bevatten’ (‘May
contain…’). Er kan hiervoor ook een ‘+/-’ teken gebruikt worden. Voorbeelden van kleur-indexnummers zijn CI 75300 of CI
15510. We zien ook dat er steeds vaker nanomaterialen in cosmetica worden gebruikt. Dit zijn hele kleine deeltjes met een
afmeting van tussen de 1 en 100 nanometer (1 nanometer is het miljardste deel van een meter). Door deze kleine afmeting
is per volume-eenheid het totale werkzame oppervlak groter; zonnebrandmiddelen worden hierdoor bijvoorbeeld
effectiever. Voorbeelden van nanodeeltjes zijn titaandioxide en zinkdioxide in nanovorm. In de ingrediëntenlijst staat
achter de ingrediëntnaam ‘(nano)’.
De hoeveelheid - gram, mililiter
De hoeveelheid van het product wordt aangeduid in milliliters (ml) of gram (g). Soms zie je ook de letter ‘e’ erachter staan.
Dit betekent dat dit de hoeveelheid is die met een wettelijke bepaalde afwijking wordt afgevuld. Staat er geen ‘e’ bij de
hoeveelheid, dan gaat het om een product dat minimaal de aangegeven hoeveelheid bevat.
Houdbaarheid - Waarschuwingen - Gebruiksaanwijzing
Op elk etiket moet een gebruiksaanwijzing staan. Daarnaast moet ook de houdbaarheid vermeld worden, tenzij het
product bedoeld is voor eenmalig gebruik, is samengesteld op basis van alcohol (zoals bij parfums), het zo verpakt is dat
het niet geopend kan worden (denk aan spuitbussen) of als het product vanwege zijn samenstelling niet bederft.
Op producten die ongeopend langer dan 30 maanden houdbaar zijn, staat het houdbaarheidssymbool; een geopend
potje met een getal met een ‘M’. Dit geeft aan hoeveel maanden na het openen het product houdbaar is. Op producten
die ongeopend korter houdbaar zijn, staat; ‘Bij voorkeur te gebruiken voor…’ of een zandlopersymbool. Soms is het nodig
om een bewaaradvies of waarschuwing toe te voegen. Bijvoorbeeld: ‘Bij contact met de ogen onmiddellijk met water
uitspoelen.’
Fabrikant of Importeur ( merknaam ) Land van productie en contactgegevens
Er moet ook te achterhalen zijn waar het product vandaan komt en waar je met vragen en klachten terecht kunt.
Daarom moet de naam van de fabrikant/importeur op het etiket staan, evenals het adres van de verantwoordelijke voor
het lanceren van het product op de markt. Vandaag de dag vind je op het etiket vaak ook een website of een QR-code
(Quick Response). Deze code kan gelezen worden door een smartphone en wordt in de smartphone omgezet in een
webadres. Verder dient op het etiket ook een batch- of codenummer te staan. Dit nummer verwijst naar de
productieronde van het product. Zo krijgen bijvoorbeeld shampoos, die in dezelfde productieronde zijn gemaakt, dezelfde
code. Als er een probleem wordt ontdekt bij deze producten, kan gemakkelijk gecontroleerd worden of dit voor al deze
producten geldt en kunnen ze eventueel uit de handel worden gehaald.
Er zijn natuurlijk ook cosmeticaproducten die zo klein zijn, dat het onmogelijk is om hier een etiket op te plakken met al
deze informatie. Er kan dan een ‘hand-in-open-boek symbool’ op de verpakking gezet worden of er kan een tekstje op de
verpakking staan, die verwijzen naar de nodige informatie op een aparte kaart of een apart formulier bij het product.
Overige regels die gelden
Naast de verplichtte informatie op het etiket, moet het etiket volgens de Europese wetgeving voor cosmetica ook aan de
volgende regels voldoen:
- De informatie moet goed en duidelijk leesbaar zijn.
- De informatie moet onuitwisbaar zijn.
- De functie, gebruiksvoorwaarden, houdbaarheid, bewaarvoorschriften, waarschuwingen en hoeveelheid moeten in de nationale taal vermeld worden.
- De informatie moet (m.u.v. de ingrediëntendeclaratie) zowel op de verpakking als op het product staan.
Twee belangrijke aspecten die je moet begrijpen om te weten wat er werkelijk in het product zit...
- de ingrediëntenlijst
- symbolen.
De ingrediëntenlijst/INCI-lijst begrijpen
Naast de productnaam en basiskenmerken bevat een cosmetisch etiket ook ingrediënten in het product – de INCI-lijst .
INCI staat voor “International nomenclature of cosmetic ingredients” en is een naamgevingssysteem voor ingrediënten op
basis van de wetenschappelijke nomenclatuur. De INCI-lijst lijkt in eerste instantie misschien verwarrend, neem de tijd om
het te lezen en te onderzoeken. Als je je verloren voelt in alle wetenschappelijke namen? .....
Hieronder vind je enkele bronnen om je wegwijs te maken.
Ingrediënten van planten zijn gemakkelijk te vinden omdat ze worden vermeld met hun Latijnse naam (altijd twee
woorden) en een algemene naam tussen haakjes, bijvoorbeeld rosmarinus officinalis (rozemarijn) olie, wat etherische olie
van rozemarijn is; helianthus annuus (zonnebloem) zaadolie, wat zonnebloemolie is.
Sommige ingrediënten op de lijst klinken erg 'chemisch-achtig' en veel mensen geloven dat 'als je de naam van het
ingrediënt niet kunt uitspreken, het slecht voor je moet zijn'. Dat is niet altijd waar. Er zijn genoeg veelvoorkomende of
natuurlijk afgeleide ingrediënten die ingewikkelde namen hebben, maar veilig zijn om te gebruiken en zelfs een
belangrijke functie hebben in het product.
Hier zijn een paar voorbeelden:
- Tocoferol:
vitamine E, voorkomt dat het product ranzig wordt.
- Xanthaangom
een natuurlijk verkregen gom die het product dikker maakt.
- Cetylalcohol en cetearylalcohol :
een vetalcohol die emulsies stabiliseert en een hydraterende werking heeft.
Het droogt niet uit zoals pure alcohol (ethanol).
- Citroenzuur :
hoewel het woord 'zuur' erin zit, is het niet schadelijk.
Het reguleert de pH-waarde van het product en beschermt het ook tegen microbiële besmetting.
- Sorbitanolivaat :
dit is een voorbeeld van een emulgator, het klinkt heel 'wetenschappelijk', maar wordt in feite gemaakt van sorbitol
(alcoholsuiker die in kauwgom zit) en olijfolie.
- Kaliumsorbaat :
een voorbeeld van een conserveermiddel, kaliumzout van natuurlijk sorbinezuur.
Het wordt ook gebruikt om voedsel te conserveren.
Ingrediënten in volgorde
De volgorde waarin de ingrediënten op het etiket staan, is belangrijk. Ingrediënten worden in aflopende volgorde vermeld,
van de grootste hoeveelheid tot de minste hoeveelheid die in het product aanwezig is (behalve ingrediënten die aanwezig
zijn in een concentratie van minder dan 1%; die kunnen in elke volgorde worden vermeld).
Allergenen
Aan het einde van een INCI-lijst vindt je de allergenen. Deze allergenen zijn bestanddelen van natuurlijke etherische oliën
of synthetische geuren. Er zijn 26 mogelijke allergenen, waaronder geraniol, limoneen en linalool. Vaak markeren
bedrijven met een asterisk of cursief welke ingrediënten etherische oliën allergenen zijn. Het is de moeite waard om
vertrouwd te raken met de veelvoorkomende allergenen, want voor het ongetrainde oog kunnen deze allergenen er
verdacht uitzien.
Verkorte ingrediëntenlijsten
Soms, vooral op online winkels of websites van merken, vermelden bedrijven niet alle ingrediënten, maar geven ze alleen
de 'belangrijkste ingrediënten' of 'actieve ingrediënten' en laten ze de rest weg. Dit maakt de ingrediëntenlijst vrij kort en
ook erg aantrekkelijk – het bevat meestal natuurlijke plantaardige ingrediënten.
Hier is een voorbeeld:
Er word alleen kamille, groene thee en aloë-extract genoemd als actieve ingrediënten, die waarschijnlijk in kleine
hoeveelheden aanwezig zijn, minder dan 1% van het product. Om de volledige lijst met ingrediënten te vinden, moet
je het etiket op het product zelf raadplegen, waar een merk verplicht is om alles te vermelden
Een ingrediëntenlijst interpreteren
Laten we eens kijken naar een voorbeeld van een product en de ingrediëntenlijst op het etiket.
Bijvoorbeeld een willekeurige Dag+Nachtcrème
INCI:
Aqua – water
Caprylic/capric triglyceride – vloeibare fractie van kokosolie
Centella Asiatica Bloem/blad/stengel Extract – tijgergras extract
Tricaprylin – olieachtige verzachtende stof (natuurlijk afgeleid)
Glycerine – bevochtigingsmiddel (glycerol, van nature afgeleid)
Cetearylalcohol – emulgator (natuurlijk afgeleid)
Natriumstearoyllactylaat – oplosmiddel, emulgator (natuurlijk afgeleid)
Persea Gratissima (Avocado) Olie – avocado-olie
Sucrose Stearaat – emulgator (van suiker en stearinezuur)
Stellaria Media (Muur) Extract – extract van de muurplant
Rozenbottelzaadolie – rozenbottelolie, verzachtend
Althea Officinalis (Marshmallow) Extract – extract van de heemstplant
Aloë Barbadensis-bladsappoeder (Aloë Vera) – aloë vera
Tocoferol – vitamine E
Xanthaangom – natuurlijk verkregen verdikkingsmiddel
Benzylalcohol – conserveermiddel (geschikt voor natuurlijke cosmetica)
Dehydroazijnzuur – conserveermiddel (geschikt voor natuurlijke cosmetica)
Kaliumsorbaat – conserveermiddel (geschikt voor natuurlijke cosmetica)
Natriumbenzoaat – conserveermiddel (geschikt voor natuurlijke cosmetica)
Parfum – geur
Linalool – geurcomponent/allergeen
Hexyl Cinnamal – geurcomponent/allergeen
Misleidende productnamen
Het lezen van een etiket helpt je producten te identificeren met aantoonbaar misleidende namen, bijvoorbeeld
producten die ten onrechte beweren dat ze van 'natuurlijke' of 'biologische' oorsprong zijn, of producten die een
ingrediënt benadrukken voor marketingdoeleinden.
Hier is een voorbeeld: Shampoo met toegevoegde biologische arganolie
INCI: Aqua, Natriumlaurethsulfaat, Cocamidopropylbetaïne, Natriumchloride, PEG-40 gehydrogeneerde ricinusolie, Panthenol, PEG-200 gehydrogeneerde glycerylpalmaat, Natriumbenzoaat, Polyquaternium-10, Parfum, Dipropyleenglycol, Glyceryllauraat, PEG-7 glycerylcocoaat, Polyquaternium-7, Citroenzuur, Argania spinosa-olie, Alfa-isomethylionon, Geraniol, Limoneen, Linalool.
Op het etiket staat dat de shampoo biologische arganolie bevat. Hoewel dit absoluut waar is, is het probleem de
hoeveelheid ervan. Kun je het vinden op de ingrediëntenlijst? Het staat bijna aan het einde. De shampoo bevat
waarschijnlijk minder dan 1% arganolie, een hoeveelheid die zo klein is dat het geen echt voordeel voor het haar heeft.
Let ook op de nadruk op het woord "biologisch". Het product is verre van biologisch of natuurlijk, alleen de arganolie is
biologisch, maar een dergelijke verklaring op een etiket kan je doen geloven dat de shampoo zelf biologisch is.
Dit brengt ons mooi op weg om de symbolen op een etiket te overwegen. Als deze shampoo echt biologisch was en als
zodanig was gecertificeerd, dan zou het ook een erkend symbool van een van de certificeringsorganisaties dragen.
Symbolen begrijpen
Er kunnen allerlei symbolen op een cosmetisch etiket staan!
Sommige symbolen kunnen erg handig zijn, omdat ze je helpen om in één oogopslag belangrijke informatie over een
product te zien. Andere kunnen misleidender of moeilijker te begrijpen zijn.
Sommige symbolen zijn officiële keurmerken of logo's die aan een product (of bedrijf) worden toegekend door een
externe certificeringsorganisatie, zoals de biologische certificering COSMOS.
Andere symbolen worden door het merk gecreëerd om een indruk te geven van een specifieke kwaliteit. De niet-officiële
symbolen maken niet per se valse claims; het probleem is dat er geen manier is om te weten of ze waar zijn.
Als een product een officieel biologisch symbool draagt, bijvoorbeeld van de Soil Association, weet je dat het product
voldoet aan bepaalde normen die door de certificeringsinstantie worden vereist. Als een product daarentegen een
verzonnen biologisch symbool heeft, kan het gewoon een marketingstrategie zijn of kan het betekenen dat het product
biologisch is, maar dat het bedrijf geen biologische certificering heeft ondergaan (meestal vanwege hoge kosten).
OFFICIËLE SYMBOLEN
Laten we eens kijken naar enkele officiële symbolen die je op huidverzorgingsproducten kunt vinden.
Deze officiële symbolen worden gebruikt om het volgende te laten zien:
- De houdbaarheidsdatum van het product of de periode na opening.
- Belangrijke of wettelijk verplichte informatie.
- Als de verpakking gerecycled kan worden.
- Als het product is gecertificeerd volgens de normen van een bepaalde organisatie.
Hieronder heb ik de meest voorkomende symbolen voor je op een rij gezet.
Deze lijst is niet uitputtend, maar geeft je een goed startpunt.
Vervaldatum (BBE/PAO)
Ergens op het etiket zie je een indicatie van wanneer je het product moet gebruiken. Dit kan worden aangegeven door
een 'ten minste houdbaar tot'-datum (BBE), die kan worden weergegeven door een zandlopersymbool, of een 'periode na
opening'-duur, weergegeven door het geopende potsymbool. Controleer deze informatie op je product om ervoor te
zorgen dat je het binnen de verwachte tijdsperiode gebruikt.
Houdbaarheid na opening:
het product moet worden gebruikt binnen de termijn die op het symbool van de pot staat (in maanden) na opening.
Ten minste houdbaar tot :
het product moet vóór de aangegeven datum worden gebruikt (ongeacht wanneer het geopend is).
Belangrijke of wettelijk verplichte informatie
Verwijzing naar bijgevoegde of bijgevoegde informatie:
De EU-verordening vereist dat dit symbool wordt gebruikt als het productetiket te klein is om de verplichte informatie te
bevatten en het in plaats daarvan op een bijsluiter/etiket is geplaatst.
Het 'e'-merk (Europa):
Cosmetica moet worden gelabeld met hun nominale netto-inhoud. Het 'e'-merk wordt in Europa gebruikt om aan te
geven dat een merk voldoet aan de gemiddelde vulvereisten. " Verpakte goederen die zijn gelabeld met het '℮'-merk,
verklaren dat ze voldoen aan de vereisten van het 'gemiddelde systeem' onder Richtlijn 76/211/EEG"
Recyclebaar
Recyclebaar:
Dit symbool betekent dat de verpakking van het product gerecycled kan worden.
De Groene Punt:
Deze wordt in veel Europese landen algemeen erkend en betekent dat voor elk stuk verpakking een financiële bijdrage is
betaald aan een nationale organisatie voor verpakkingsinzameling ( Valpak.co.uk ).
Classificatie van plastic:
Op plastic verpakkingen zie je vaak een symbool dat aangeeft van welk type plastic de verpakking is gemaakt, zodat
je deze op de juiste manier kunt recyclen.
Symbolen van certificatie-instellingen: Biologisch/Natuurlijk
USDA biologisch: Amerikaanse norm voor biologische producten.
Cosmebio: Franse norm voor natuurlijke en/of biologische cosmetica.
Australisch biologisch Australische norm voor biologische producten.
EcoCert: Internationale Franse norm voor biologische voedingsmiddelen en cosmetica.
Soil Association: Britse norm voor natuurlijke en/of biologische cosmetica.
Natrue: Belgische norm voor natuurlijke en/of biologische cosmetica.
Symbolen van certificeringsinstanties: Veganistisch
Vegan: Amerikaanse organisatie die veganistische producten certificeert.
Vegan Society: Britse organisatie die veganistische producten certificeert.
Symbolen van certificeringsinstanties: Dierproefvrij
Amerikaanse organisatie die producten certificeert die niet op dieren zijn getest en geen ingrediënten bevatten die op
dieren zijn getest. Het heeft meer dan 600 bedrijven gecertificeerd.
Australische organisatie die producten certificeert die niet op dieren zijn getest en ook geen ingrediënten bevatten die op
dieren zijn getest. Het heeft meer dan 250 bedrijven gecertificeerd.
Peta's Beauty Without Bunnies:
Amerikaanse organisatie die producten certificeert die niet op dieren zijn getest en ook geen ingrediënten bevatten die
op dieren zijn getest. Het heeft meer dan 1900 bedrijven gecertificeerd.
Symbolen van certificeringsinstanties: Fairtrade
Fairtrade: Britse organisatie die fairtradeproducten certificeert.
NIET-OFFICIËLE (verzonnen) SYMBOLEN
Enkele voorbeelden van verzonnen symbolen op cosmeticalabels.
Als je de labels nauwkeuriger bekijkt, zul je er nog veel meer vinden.
Als je een logo ziet dat lijkt op een certificering logo, is het de moeite waard om te controleren of het afkomstig is van een
erkende certificeringsinstantie (wat betekent dat het product voldoet aan hun normen) of dat het een van de eigen
symbolen/logo's van het merk is.
Hopelijk is deze gids nuttig voor je en helpt het je te ontdekken wat er nu werkelijk in de cosmetica zit die je gebruikt..
In de webshop van ShopPuur heb ik alles voor je uitgesplitst zodat je hier in ieder geval niet je hoofd hoeft te breken over
de ingrediënten, de natuurlijke en biologische producten zijn zorgvuldig voor je geselecteerd...
Reactie plaatsen
Reacties